Assalamualaikum and selamat petang..
AMARAN!!! Ini entri melepaskan geram or meluahkan rasa tak senang hati aku. Kalau korang rasa tak suka nak baca, tak payah baca yer.. :-) Sebab entri ni akan buatkan korang rasa bengang kat aku and nak maki aku kot. Huhu.
Ok. Kembali ke topik asal. Tajuk aku tu mungkin akan membuatkan korang fikir yang aku ni memang kurang ajar. Tapi aku tak kurang ajar ye. Aku je rasakan tindakan aku menjawab apa yang salah sorang bos aku cakap tadi, mungkin akan membuatkan orang lain fikir aku kurang ajar.
Ceritanya macam ni. Tadi masa dah dekat pukul 4 petang, salah sorang bos datang ke tempat kitorang. Dia tanya kitorang. Boleh tak siapkan satu kerja tu sampai hujung bulan ni. Aku cakap la, mungkin tak sempat. Sebab banyak lagi kerja lain. Kalau buat kerja tu je, mungkin la sempat. Ditambah pulak dengan aktiviti pindah barang and berkemas semua tu, lagi la melambatkan proses siapkan kerja. Aku pulak tak lama lagi busy nak tolong Pakcik Syed handle mesyuarat MBJ. Memang tak sempat punya la.
Pastu bos tu jawab balik. Dia cakap, buat la ot selalu. Aku cakap, boleh kot buat ot tapi tolong la bagi surat arahan tu. Sebabnya dah dua minggu aku buat ot, sampai ke harini still tak dapat surat arahan. Dia cakap mintak la kat orang yang arahkan tu. Ok fine. Nanti aku mintak buat kali ke berapa entah. Then ada orang menyampuk. Aku tak pasti sape. Tapi betul-betul membuatkan aku geram. Boleh lak suara tu cakap macam ni.
"Tak payah balik selagi kerja tak siap."
Tak boleh blah punya statement. Mungkin korang fikir aku ni moody terlampau. Hal macam tu pun nak marah. Kot-kot orang tu gurau ke apa ke. Ok. Aku faham kalau korang fikir macam tu. Mungkin betul apa yang korang fikirkan. Tapi aku tetap geram. Cuba korang bayangkan. Kalau asyik buat ot setiap hujung minggu, pastu tambah pulak dengan balik lambat setiap hari semata-mata sebab nak siapkan kerja, macam mana dengan life kitorang? Langsung takde masa nak bersama family?
Aku tanya la kat bos aku macam tu. Pastu dia jawab, ini semua untuk sementara je. Ya, memang sementara. Tapi aku tak rasa ada sesiapa yang sanggup buat macam tu. Nak-nak yang dah berkeluarga. Mungkin ada la yang sanggup. Tapi bukan aku. Aku ada komitmen lain. Aku tak boleh balik lambat sangat. Aku ada abang yang perlu aku jaga. Aku kena balik awal untuk memasak. Lagi satu, aku risau abang aku merayap pulak kalau aku balik lambat. Kalau dia hilang, sape yang susah? Ada orang nak tolong aku cari?
Aku memang tak kisah kalau aku duduk bujang dengan kawan-kawan macam dulu. Bila-bila pun aku boleh datang office. Macam masa aku duduk Unit Latihan dulu. Tapi sekarang, aku dah tak boleh sangat nak setiap masa buat kerja. Aku kena bagi perhatian jugak kat abang aku. Dah la aku dah lama tak bawak dia keluar. Ni nak tambah pulak ot setiap minggu. Lagi la kurang masa aku kat rumah. Kalau ada orang jaga abang aku takpe. Ini takde. Nak tunggu adik aku balik, kena tunggu dia cuti. Baru la aku dapat pergi mana-mana sebab dia boleh tolong jagakan abang aku.
Bos cakap dia faham. Hurrmm.. Entahla. Tak tau nak cakap apa. Betul la kot faham. Aku la kot kena berubah kan? Mulai esok, aku kena jadi serius. Tak perlu dah kot nak bergurau senda or bertegur sapa. Mungkin dengan sesetengah orang je la kot. Bos suruh buat apa, buat je. Tak payah rehat. Balik lambat pun, balik lambat la. Aku kuli. Kena dengar cakap bos. Pada abang aku, aku mintak maaf sebab lepas ni mungkin aku akan jarang ada kat rumah.
Nota Cik Rimau : Rasa ada something yang tak terluah dalam hati Cik Rimau. Apa nak buat ni? Should i cry or... Haiisshh.. Entahla...